Hierbij laten we weer even weten hoe het met Daan gaat.
Na alle voorbereidende onderzoeken voorafgaand aan de bestralingen, (die al pittig waren!) is Daan afgelopen woensdag begonnen met de radiotherapie (bestraling).Daan zal steeds 4 dagen in de week om 09:00 uur komen in het Erasmus MC. Omdat hij nuchter moet zijn is hij altijd de 2e, voor hem is een nog kleiner kindje steeds eerst aan de beurt.
Het is fijn dat het altijd de zelfde tijd zal zijn, ook de taxichauffeur is trouwens elke keer dezelfde, ook heel fijn!
Nadat Daan in slaap is gebracht verlaat ik de ruimte en wordt hij in het hoofd frame op de juiste positie gelegd.
Het is een enorm apparaat, ik verwachtte een soort apparaat als een bij een röntgenfoto maar nee, dit is heeeel groot, Daan kijkt er niet naar want die is er zo bang van.
De bestraling zelf duurt een minuut of 5.
Daarna pakken ze zijn infuus weer netjes in ,wat hij op zijn borst draagt, en zullen ze wel enige controles doen en kan hij in een bedje uitslapen, dit alles bij elkaar duurt een uur. Marleen is er direct bij als hij wakker aan het worden is.
Dan jammert Daan wel een beetje en wil uit bed en weg daar maar hij moet natuurlijk eerst goed wakker zijn. Best wel moeilijk hoor, hij is dan duizelig en heeft een heel droge mond en een vieze smaak.
We gaan dan meteen de taxi weer in en naar huis, rond 11 uur zijn we al weer thuis. Daan heeft wel een pijnlijke keel, zijn slijmvliezen in de halsstreek worden aangetast door de bestralingen, slikken is pijnlijk, een paracetamol zetpil wil wel wat helpen.
Na het broodje eten gaat hij een poosje naar bed.
Nu na 4 behandelingen zien we al goed resultaat.
Daan loopt al beter, praat duidelijker, kwijlt niet meer, kan weer goed slikken en zelfs vanmiddag een beetje knutselen en een spelletje spelen!
Zijn hoofd is niet meer zo duizelig, kan weer vaker lachen, heerlijk!
We zijn natuurlijk heel erg blij met dit snelle resultaat, ook zijn radioloog was vandaag tevreden, er mocht ook al 1 pil per dag af.
We hopen dat het doorzet natuurlijk. Daan merkt volgens ons zelf het verschil ook, vooral met lopen, hij wil ook wel zijn medicijntjes innemen want, zo zegt hij, dan kan ik straks nog beter lopen.
We zijn erg trots op hem, dat hij zonder al te veel mopperen elke keer weer mee gaat de taxi in, met de zuster mee, en zijn pillen, 12 per dag! Inneemt. Hij is tenslotte pas 4 jaar.
Zo, dit leek ons goed nieuws om te melden, hopelijk zet het allemaal zo voorlopig door.
Lieve groeten van John en Marleen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten