maandag 2 januari 2012

gedichtje

VERLANGEN
IK ZOU WEL WILLEN VLIEGEN
GEDREVEN DOOR DE WIND
OP VLEUGELS VAN VERLANGEN
OP WEG NAAR MIJN KIND
 
IK ZOU JE WILLEN ZEGGEN
DAT IK JE HEEL ERG MIS
EN JE WILLEN VRAGEN
OF DAARBOVEN ECHT IETS IS

IK ZOU NAAR JE WILLEN KIJKEN
EN ZIEN OF JE VERANDERT BENT
EN JE DUIDELIJK MAKEN
DAT JE AFWEZIGHEID NOOIT WENT

IK ZOU VAN JE WILLEN HOREN
OF WIJ NOG IN JE GEDACHTEN ZIJN
EN OF JE OP DE HOOGTE BENT
VAN ONS VERDRIET EN ONZE PIJN
 
IK ZOU JE DAN VERTELLEN
DAT JE BED EN PANTOFFELS ER NOG STAAN
DAT JE JAS NOG AAN DE KAPSTOK HANGT
JE KUNT HEM ZO WEER AAN
 
IK ZOU JE MEE WILLEN NEMEN
MET DE WIND IN DE RUG
OP VLEUGELS VAN VERLANGEN
NAAR DE AARDE TERUG
( Kokkie Jonkers )



Gedichtje gekregen van een moeder die ook haar dochter aan diezelfde rotziekte verloor.

2 opmerkingen:

  1. Corrie van der Heiden9 januari 2012 om 15:20

    Wat een mooi gedicht.
    Kippenvel krijg ik er van.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ingrid van der Wijngaard27 februari 2012 om 03:58

    Wijffie, wat een mooi gedichtje.

    Inderdaad kippevel, koude rillingen gaan over mijn rug.

    Veel Liefs Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen