Oktober 2010
Het is alweer 3 weken geleden dat Daan zijn 3e kuur heeft gehad. Je kunt goed merken dat het de 3e week is, hij is in alles wat trager, het lopen kost meer moeite dan de 3 weken daarvoor, en dan met name de spierkracht vanuit zijn rechterheup is zwak. Daan moet zijn been vanuit zijn heup naar voren slepen en dat kost hem nu duidelijk wat meer moeite, ook zijn rechterarm vergeet hij wel eens te gebruiken, hij kan het wel maar kiest dan toch voor links omdat Daan zijn hele linkerkant veel meer spierkracht heeft.
Toch kunnen we merken, gelukkig(!) dat de chemo goed zijn werk gaat doen, aan alles kunnen we dat merken, buiten deze dagen om kon Daan makkelijker lopen, ook stukjes zonder steun van iemand anders, Daan voelt zich lekkerder in zijn vel, is zekerder van zichzelf en durft weer meer.
Bij de gym klauterde Daan op de sporten naar boven en gleed op een glijbaan zelf naar beneden, hij heeft er zelf zoveel plezier aan.
Ook de kinderen in de klas merken het op, vorige week zei Eva tegen me, Daan kan weer goed lopen he?
Daan zijn gezicht straalt van plezier, geen dag klaagt hij ergens over, als we vragen, Daan heb je ergens pijn ? dan zegt hij steevast neeheee!!
Waarschijnlijk zijn Daan zijn bloedwaarden deze week aan de lage kant, dat is volgens verwachting, de 3e week na de kuur, het bloedbeeld komt de 4e week weer op als het goed is. We beginnen het zo langzamerhand wel te herkennen hoe het verloop kan gaan. Deze week gaan we een vingerprik halen om het bloed te laten onderzoeken.
De 4e week gaan we naar het Sophia en wordt er wat meer bloed afgenomen om extra checks te doen, leverfunctie o.a.
Ook zal Daan een urine onderzoekje moeten laten doen, Daan plast vaak en steeds kleine plasjes, dit belemmert hem behoorlijk in zijn doen en laten.
Op school moet Daan regelmatig uit de klas om even te plassen en als we even de stad ingaan moeten we ook altijd ergens een plasstop houden.
Na de onderzoeken gaan we naar het kamertje van Dr. Michiels en hopen we dat Daan zijn recept voor de chemo weer meekrijgt.
Wonder boven wonder groeit Daan zijn haar weer mooi aan, hij heeft weer een lekker koppie, met blozende wangen!
Wij vinden dat Daan er zo goed uitziet op dit moment, hij heeft er in 2 jaar tijd nog niet zo goed uitgezien als nu, zijn kleur is goed, zijn ogen helder en blij! Ook andere valt het op merken we, we krijgen steeds dezelfde reacties hierover.
Gelukkig dat hij en wij zo gelukkig met elkaar kunnen zijn zo in deze tijd.
De tijd die we doormaken met elkaar is heel intens, maar ook wel mooi, alles verloopt wat rustiger, we zijn graag bij elkaar en genieten van het samen dingen doen, naar de speeltuin, samen spelen, simpel en dichtbij huis.
Afgelopen zondag hebben we gewandeld en gefietst, Daan op zijn skelter, ‘t was zo’n mooie zonnige dag, we hebben kastanjes gezocht.
John sloeg ze met een tak uit de boom en Daan mocht die hele kastanjes in de bol open trappen Sacha pakten ze op en spaarde ze in haar fietsmandje.
Helaas werd dit gezellige middagje abrupt verstoord door een man (boomfluisteraar ofzo..) die het nodig vond om helemaal uit zijn stekker te gaan over John zijn actie met die tak. Deze goede man vond het boomvernieling bla, bla of we helemaal gek geworden waren?!
Tja, nu kan ik voor zulke onbenulligheden toch maar weinig begrip opbrengen hoor!
We reageerde nauwelijks en vertrokken, de kinderen waren er wel een beetje stil van, begrepen niet goed wat ze verkeerd deden.
Thuis hebben we de kastanjes een mooie plek gegeven en hebben we heerlijk thee gedronken met chocola, we hopen nog vele mooie dagen met elkaar te mogen krijgen zoals deze!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten