woensdag 28 december 2011

nieuwsbrief 25

De afscheidsdienst: 
Vrijdagavond: De bloemist kwam bloemstukken brengen……samen met de stukken die we eerder die week kregen zaten we op 15 stukken!!Prachtige kleuren, soms met een autootje erin of knuffeltje, sleutelhangertjes van Buurman en Buurman…zo veel en van mensen waarvan je het helemaal niet had verwacht, heel erg bedankt hiervoor!!

Zaterdag 21 mei om 10:30 uur.
Die morgen kwam er om 08:30 uur een zwarte Vito bus met van die bekende zwarte vlaggetjes aan de voorkant bij ons achter aanrijden, 2 mannen in zwarte pakken liepen naar binnen en gaven ons een hand.
Het witte kistje kwamen ze brengen en de koeling ophalen. John was van plan Daan zelf naar beneden te dragen, de mannen stelde voor dit toch niet zelf te doen omdat de mannen het gewend zijn en Daan dan meteen in de goede positie in de kist konden leggen zonder al teveel geschuif  en gedoe. Ik bleef met de meiden in de badkamer onder het mom van, ik doe jullie haren even netjes, het leek me beter om hun dat beeld te besparen.
Daan lag er “goed” bij, ik vond het niet schokkender dan in zijn bedje, de meiden legden Daan’s hond erin en we dekten hem toe met zijn Cars droomdekentje.
Sacha speelde weer voor fotograaf, ze heeft echt talent! Na even de tijd genomen te hebben, een laatste maal gekeken te hebben sloten Sacha en Anne de kist door ieder een knop dicht te draaien.
Samen brachten we het kistje naar de auto waarop Daan vervoerd zou worden naar de kerk. Van de Firma Verkley uit Papekop kwam er een chauffeur met een rode oldtimer vrachtwagentje met een open platte laadbak(je). We zijn zo blij dat Alfred graag wilde rijden en zijn vrije dag opofferde om voor ons dit bijzondere moment mogelijk te maken. De bloemen legde we rond het kistje en zo reden we met zijn 5 ven naar de kerk.
Daar aangekomen zagen we dat school de kerk zo mooi versierd had met prachtig grote vlinders.
Terwijl wij bij het consistorie gebed waren, speelde de”pianist het lied “pak maar mijn hand”van Daan’s  vrienden Nick en Simon tegelijkertijd werden er foto’s geprojecteerd op de muur, van horen zeggen weten we dat dit een heel emotioneel moment was.
John en ik, Sacha en Anne reden toen het tijd was de kist naar binnen.
De kerk zat bomvol, van de koster hebben we later die week gehoord dat er 440 stoelen bezet waren, ook zaten er nog mensen in het raamkozijn. Toch hebben we er niet veel van meegekregen, je bent zo bezig je goed te houden en wat van de dienst mee te krijgen.
Sacha mocht de paaskaars en de doopkaars van Daan aansteken samen met mij. Na de opening zongen de kinderen uit Daan’s klas zijn mooiste lied, die ook op de kaart staat, “God kent jou vanaf het begin” helemaal voorin de kerk, zo knap!! Het ging heel goed, wij zaten met dik kippevel….
In de verkondiging verwerkte de dominee het verhaal van Krummel en Hummel, het boek waar we thuis veel uit lazen met elkaar voor het slapen gaan. In dat verhaal komt het erop neer dat een heel gewone saaie rups die zeer ontevreden over zichzelf is op een goede dag veranderd in een prachtige vlinder. Op de muur werden plaatjes van het boek vertoont m.b.v de beamer, zo mooi, die kleuren, de beelden naast het verhaal, in de kerk was het stil…
We zongen nog het lied “Kom aan boord”, en  Weet je dat je een Parel bent?, Jezus is de Goede Herder, de kinderen in de kerk kende de liedjes en zongen mee, het ontroerde zoveel mensen.
Na de dienst reed het vrachtwagentje met de kist door de menigte, die een haag gevormd hadden, Sacha zat naast de chauffeur, wij liepen er, met de genodigde, achteraan.
Af en toe keek ik even rond wie ik zou zien staan maar ik zag zoveel bedroefde gezichten verborgen achter zakdoeken dat ik besloot de rest van de weg naar de begraafplaats naar de straatstenen te kijken.
Een bijzonder mooi moment was het toen in alle stilte ineens tussen ons in op het grind voor het hek van de begraafplaats een hele mooie vlinder neerstreek, Anne riep: Kijk daar is Daan!!
Toen de dominee alles gezegd had lieten de kinderen een groene en blauwe ballon op, nog heel ver kon je kijken totdat het stipjes waren die langzaam helemaal uit het zicht verdwenen.
Wat een indrukwekkende dag was het maar zo mooi allemaal, het sloot allemaal zo mooi aan elkaar.
We zijn zeer dankbaar voor alle hulp die aangeboden is om deze dag zo bijzonder te maken. Namen noemen is lastig,ik vergeet er vast een paar en dat is zonde! Nog steeds hebben mensen het over de dienst, we vinden het heerlijk om hierop terug te kijken en te praten. De fotograaf Wil heeft ons een cd gebracht en heeft de hele dag in beeld gezet. Geen stap heeft hij gemist, een super waardevolle herinnering voor later…..Ik zal op de web-log een paar mooie foto’s erbij plaatsen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten