Wat brengt Cas weer een hoop liefde in ons gezin, wat zijn we blij met dit prachtige kind.
Vandaag heerlijk gewandeld in het mooie herfstzonnetje, we liepen naar Daan's plekje, hebben zijn glasplaat met spons en zeem opgefrist, geschoffeld en lekker wat aangerommeld.
Vandaag (altijd zondags) voel je dan ook destemeer dat je toch nooit meer compleet zal zijn, op zo'n dag dat we bij elkaar zijn voelen we ons incompleet en missen we Daan zo erg.
Na de heerlijke kraamweek waarin ik compleet tot rust ben gekomen en superverwend ben met fruithapjes, en kado's voor Cas, schone kamers en elke dag een schoon bed zal ik de draad zelf langzaamaan weer op moeten pakken.
Ik wil het rustig aan doen, mijn emoties wisselen elkaar zo af, huilen om het dagelijkse gemis, blijdschap om ons lieve kindje. Dan moet het gezin ook weer gewoon doorgaan, de meiden elke dag naar school, kraamvisite ontvangen, soms zal ik er niet aan toe zijn misschien, ik zal het zelf duidelijk aangeven.
Ons gezin moet weer een nieuw ritme en stabiliteit zien te vinden na deze spannende afgelopen tijd. We hebben behoefte aan rust en pakken het met de visite gewoon heel rustig aan, steeds staat de stabiliteit en rust in ons gezin bovenaan en aan de hand daarvan plannen we alles in.
Ik weet zeker dat iedereen dat kan begrijpen.
Groetjes
Marleen
